Grób św. Franciszka - galeria
29.10.2016
Październik dobiega końca, przygotowujemy się na pierwsze dni listopada, które spędzimy odwiedzając groby naszych bliskich zmarłych. To czas zadumy i modlitwy. W wolnej chwili zapraszamy do odwiedzenia z nami grobu jednego z naszych najbliższych Przyjaciół – św. Franciszka z Asyżu. A towarzyszyć nam będzie Roman Brandstaetter i jego zapiski o Asyżu.
Dotychczas zawsze mówiło się o dwóch kościołach San Francesco, jednym nad drugim, przylegających do siebie, jak noc i dzień, jak mrok i światło. W rzeczywistości bazylika San Francesco zbudowana jest zupełnie wyraźnie z trzech kondygnacji i dziwić się należy, że do tej pory nie zauważyli tego architekci, poeci i myśliciele. […] A przecież ta górna i dolna bazylika jest usymbolizowaniem pielgrzymki franciszkańskiego ducha, dążącego poprzez skupioną kontemplację i radosne światło do najgórniejszego kościoła, zbudowanego z lazuru i obłoków, gwiazd i mlecznych dróg.
Powoli, krok za krokiem, posuwamy się ciemnym korytarzem do krypty, w której spoczywają prochy świętego Franciszka. Sarkofag, oświetlony jasną aureolą kilku kaganków, jest milczącą modlitwą skamieniałą w mroku.
[…] Gdy tak stoimy w mroku franciszkańskiej krypty, nagle poczyna nam świtać myśl, która całkowicie odmienia nasz sąd o przeznaczeniu Piotra Bernardone w kształtowaniu się decyzji świętego Franciszka. Tak, popełnilibyśmy niewątpliwie omyłkę, boleśnie krzywdzącą Piotra, gdybyśmy sądzili, że nie spełnił on Bożej misji u boku swojego syna, że jego postępek był tylko wyrazem obrażonej dumy ojcowskiej i zawiedzonych ambicji. W domu Piotra Bernardone „przyszło na świat słońce” – pisał Dante. […] W tym starciu, które było jedną z faz walki świętego Franciszka o prawo do wolności, kształtowała się jego wola i tworzył się jego niezłomny charakter.
Kroniki Assyżu
Bazylika dolna
Bazylika górna
fot. K. Gorgoń