Na Podkarpaciu franciszkanie najwcześniej osiedlili się w Przemyślu (1237), w Sanoku (1377) i w Krośnie (1378). W ciągu kolejnych wieków obecności w południowo-wschodniej Polsce zakonnicy prowadzili działalność misjonarską, edukacyjną i duszpasterską, skoncentrowaną wokół klasztorów.

Franciszkanie początkowo kładli podwaliny pod struktury Kościoła łacińskiego na terenach Rusi i ziemiach przyległych, w tym czasie docierali aż do Mołdawii. Dopiero w latach 60-tych XX wieku przydzielono franciszkanom parafie.

W zachowanych do dzisiaj dokumentach Sanok wzmiankowany jest już w roku 1150, jako wczesnośredniowieczny gród. Prawa miejskie uzyskał od księcia halickiego w 1339 roku. Król Kazimierz Wielki w 1344 roku włączył miasto do Korony. Sanok był siedzibą kasztelanii i starostwa grodowego. Stąd pochodził słynny humanista arcybiskup Grzegorz z Sanoka (1406-1477).