Dobre słowo na dobry czas

Świecąca gwiazda Salomei

„Mądrzy będą świecić jak blask sklepienia, a ci, którzy nauczyli wielu sprawiedliwości, jak gwiazdy przez wieki i na zawsze” (Dn 12,3). Bł. Salomea (1212-1268), pierwsza polska klaryska, świeci tak od 750 lat.

Najlepsza wdzięczność

Jeden patrzy na drugiego i czasami zazdrości. Ten ma to, tamten tamto. A ja? Też bym tak chciał. I tak traci się czas. Na nic. Jedynie frustracja może wzrastać. Skąd bierze się zazdrość? Często właśnie stąd. Z nierozpoznania i nieuznania własnych darów. Zawsze wydaje się, że inni mają więcej i lepiej. A może mają też i więcej problemów?

Miękki jak wosk

Św. Bonawentura pisze: „Miłość człowieka czyni serce miękkim jak wosk, zaś miłość Boga odciska na nim swą pieczęć”. Kiedy człowiek jest twardy jak stal, pieczęć Boga może jedynie na nim zazgrzytać, nie może odcisnąć swojego kształtu. W ascezie chodzi więc nie o to, by się usztywnić, ale by się rozluźnić i dać się Bogu rozgrzać jak wosk.

Wołanie wiosny

Ta kilkakrotnie restartująca wiosna przypomina człowieka. Ten zaczyna na nowo z nowym entuzjazmem. I gaśnie. I znów zaczyna. Czasem się zniechęca. Jeśli jednak pozostaje w nim choć szczelina, przez którą przedrze się promień Bożego światła, może znów zapłonąć i powstać do życia.

W nim twarz swoją oglądaj

Wielki Piątek w naturalny sposób przyzywa do kontemplacji Krzyża. To wpatrywanie się w wywyższony Krzyż ma sens, który wraz ze św. Klarą warto odkryć. W swoich listach zachęca św. Agnieszkę, by przeglądała się w tym jedynym zwierciadle, które pozwala zobaczyć prawdę i jaśnieć blaskiem odwiecznego Piękna.

Bóg w potrzebie

Jezus, podobnie jak współplemieńcy Mojżesza, poczuł pragnienie. Przyszedł więc do źródła. Nie miał jednak czym zaczerpnąć wody. Nie szemrał i nie złorzeczył jak oni, ale cierpliwie czekał. I nadeszła kobieta, Samarytanka.

Wezwani do piękna

O co chodzi w świadectwie chrześcijańskiego życia? Odpowiedź, jaką daje Jezus, wskazuje na światło, które ma świecić wobec innych. Chodzi jednak o to, by nie błyszczeć, lśnić, brylować, ale by rzeczywiście świecić. A człowiek nigdy nie świeci własnym światłem, ale światłem Boga.

Pomysł na zwykły czas

Zakończył się okres bożonarodzeniowej radości. Rozpoczął się okres radości zwykłej, zwyczajnej, codziennej. Chrzest Jezusa w Jordanie dobrze wprowadza w tę zwykłość. On – Syn Boży, Mesjasz i Zbawca – nie podkreśla swojej niezwykłości. Wręcz przeciwnie wchodzi między ludzi, utożsamia się z nimi i jak oni prosi o chrzest nawrócenia.

Ludzka historia Boga

Zbliżające się święta Bożego Narodzenia wiążą się z genealogią Jezusa. Czytanie imion przodków od Abrahama przez Dawida aż po Józefa wymaga uważności, by któregoś z nich nie przekręcić, bo brzmią dość egzotycznie. Takiej uważności wymaga też codzienne życie, by nie pokręcić w nim niczego, co na pozór wyglądać może zbyt powszednio czy nudno.

Królewskie maniery

Mówi się, że szlachectwo zobowiązuje. O ileż bardziej przynależność do królewskiego rodu! Jeśli jestem dzieckiem Króla, płynie we mnie królewska krew. I chodzę z podniesioną głową.

09.11.2016

Sanktuaria pamięci

Rocznica poświęcenia własnego kościoła czy Bazyliki Laterańskiej mają w sobie coś z anonimowości. Święta dziwnie odległe, raczej trudne dla osobistej refleksji. Co zrobić, by stały się bliższe?

07.11.2016

Nostalgia

Już sama aura listopadowa nastraja nostalgicznie i rozbudza tęsknotę. Wspominamy bliskich nam ludzi, którzy są już po tamtej stronie. W pamięci ożywają zdarzenia, przy których łza kręci się w oku. I budzi się tęsknota.

Zapowiedzi

Dobre słowo na dobry czas

Zając Andrzej
Świecąca gwiazda Salomei
„Mądrzy będą świecić jak blask sklepienia, a ci, którzy nauczyli wielu sprawiedliwości, jak gwiazdy przez wieki i na zawsze” (Dn 12,3). Bł. Salomea (1212-1268), pierwsza polska klaryska, świeci tak od 750 lat.

Pierwszy dzień tygodnia

Prugar Andrzej
Błogosławiony Jezus
Chrystus nazwany jest przez św. Pawła „pierwocinami spośród tych, co pomarli” (1 Kor 15,20), a więc Jezus jest początkiem, zalążkiem zupełnej nowości dla nas, Jego uczniów.

Niezwykła powszedniość

Staworowski Bronisław
Świętowanie bliżej żłóbka
Prawie każdy ma swoją receptę na radosne przeżycie świąt Bożego Narodzenia. Mają ją biedni i bogaci, wielcy i mali, domownicy i bezdomni, dorośli i dzieci. Pragniemy wspólnoty, stołu (pełnego), ciepła, życzliwości, choinki, prezentu, swojej gwiazdy na niebie. Ale nie dla wszystkich te proste pragnienia stają się osiągalne. Nawet Nowonarodzony Zbawiciel nie miał wszystkiego.